Naczyniaki rubinowe, powszechnie określane jako rubinki lub naczyniaki starcze, to niewielkie, czerwone lub fioletowe grudki, które są wyraźnie odgraniczone od reszty naskórka. Najczęściej obserwujemy je w obrębie tułowia i ramion, jednak zdarza się, że występują one również na pozostałych partiach ciała. Od czego robią się rubinki i kto jest szczególnie narażony na ich rozwój? Jak wygląda leczenie tego typu zmian i czy jest możliwe ich usunięcie?
Naczyniaki rubinowe zaliczane są do niezłośliwych zmian skórnych, które powstają w wyniku nadmiernego rozrostu komórek naczyń krwionośnych. Te niewielkie, czerwone, bordowe lub fioletowe plamki wyglądem i wielkością mogą na pierwszy rzut oka przypominać pieprzyki. U niektórych osób rubinki pojawiają się we wczesnym etapie życia (dotyczy to niemowląt i małych dzieci), ale takie plamki zwykle ustępują do 12. roku życia. W większości przypadków naczyniaki starcze widoczne są jednak dopiero po 30. roku życia i stanowią wówczas głównie problem estetyczny.
Pierwsze naczyniaki rubinowe możemy zaobserwować na skórze kobiet i mężczyzn po trzydziestym roku życia, jednak zwiększoną ich liczebność odnotowuje się dopiero w wieku 60-70 lat. Dokładne przyczyny ich powstawania nie zostały jak dotąd poznane, jednak wiemy, że występowanie naczyniaków rubinowych jest związane ze zbyt gwałtownym rozrostem naczyń krwionośnych pod powierzchnią skóry. Proces ich powstawania przebiega bardzo dynamicznie, dlatego zmiany te możemy zauważyć na skórze nawet w ciągu kilku dni.
Wśród czynników predysponujących do rozwoju naczyniaków starczych zalicza się:
Jak już wspomnieliśmy wcześniej, rubinki są łagodnymi zmianami skórnymi, których średnica nie przekracza zazwyczaj kilku milimetrów. Co ważne, mogą one lekko wychodzić ponad powierzchnię skóry i przyjmować różne zabarwienie, począwszy od fioletowego, poprzez ciemnoczerwone, aż po jasne odcienie czerwieni. Istotne jest również to, że typowe naczyniaki rubinowe nie rozrastają się, nie krwawią, nie swędzą i nie powodują dolegliwości bólowych. Dobra informacja jest także taka, że zmiany te nie wykazują tendencji do zezłośliwienia, w związku z czym nie przeobrażają się w nowotwory skóry.
Czy punkty rubinowe znikają? Niestety, zmiany te nie znikają same, a wręcz przeciwnie – osoby, które mają tendencję do powstawania tego typu naczyniaków, mogą spodziewać się, że z wiekiem na skórze pojawi się ich więcej.
Jeżeli naczyniakom starczym nie towarzyszą takie objawy jak gwałtowna zmiana kształtu lub zabarwienia, krwawienie przy drobnych urazach, ból lub swędzenie, zmiany te nie wymagają wdrażania leczenia. Coraz więcej osób decyduje się jednak na usuwanie naczyniaków starczych ze względów estetycznych lub wtedy, gdy znajdują się one w kłopotliwym miejscu (np. w obrębie szyi, na twarzy lub w okolicach bielizny).
Za najbezpieczniejszą metodę usuwania naczyniaków rubinowych uważa się obecnie laseroterapię, która jest zabiegiem bezpiecznym i skutecznym, a także niewymagającym dodatkowej ingerencji chirurgicznej. W większości przypadków pożądany efekt można uzyskać już po 1-2 zabiegach laserowych. Co ważne, przeciwwskazań do przeprowadzenia laseroterapii jest niewiele, dlatego też z metody tej może skorzystać niemal każdy.
W usuwaniu naczyniaków starczych coraz rzadziej stosuje się natomiast krioterapię i elektrokoagulację. Zabiegi te, pomimo że gwarantują trwały efekt, niejednokrotnie są bolesne i mogą wiązać się z zachowaniem kilkudniowego okresu rekonwalescencji.
