Rzeżączka jest jedną z najczęściej występujących chorób przenoszonych drogą płciową, wywoływaną przez bakterię dwoinki rzeżączki. Zakażenie to dotyczy zarówno kobiet, jak i mężczyzn, jednak szacuje się, że statystycznie częściej występuje u mężczyzn. Jedną z odmian rzeżączki jest rzeżączkowe zapalenie gardła, które rozwija się na skutek kontaktów oralno-genitalnych. Jak objawia się ta choroba i na czym polega jej leczenie?
Rzeżączka gardła, określana również jako rzeżączkowe zapalenie gardła, to choroba weneryczna wywoływana przez Gram-ujemne dwoinki rzeżączki (Neisseria gonorrhoeae). Należy jednak podkreślić, że zakażenie tą bakterią może powodować stany zapalne nie tylko w gardle, ale także w innych partiach ciała, np. zapalenie cewki moczowej, szyjki macicy lub spojówek. W przypadku gardła proces chorobowy przebiega zwykle bezobjawowo (około 90% przypadków), co dodatkowo zwiększa ryzyko dalszego rozprzestrzeniania się rzeżączki.
Do zakażenia dwoinką rzeżączki dochodzi na skutek niezabezpieczonych kontaktów oralno-genitalnych. Zakłada się, że stosowanie prezerwatyw może przyczynić się do ograniczenia przenoszenia bakterii do jamy ustnej partnera. Co ważne, niemal w 95% przypadków rzeżączka gardła jest zakażeniem wtórnym, natomiast pierwotny obszar infekcji zlokalizowany jest zazwyczaj w obrębie narządów płciowych chorego.
Jak już zostało wspomniane wcześniej, rzeżączkowe zapalenie gardła z reguły przebiega bezobjawowo lub daje na tyle niespecyficzne objawy, że jego diagnostyka jest bardzo utrudniona. Objawy rzeżączki gardła, jakie można zaobserwować u pacjentów, to przede wszystkim:
Jak widać, wszystkie te symptomy przypominają klasyczną infekcję wirusową, dlatego też większość osób nie wiąże ich z zakażeniem dwoinką rzeżączki, co z kolei opóźnia proces wdrożenia właściwego leczenia choroby.
Występowanie podobnych objawów w przypadku rzeżączki gardła i infekcji wirusowych sprawia, że rozpoznanie rzeżączkowego zapalenia gardła wymaga przeprowadzenia szerszej diagnostyki, potwierdzającej obecność dwoinki rzeżączki w gardle. Wśród metod umożliwiających wykrycie tego patogenu wymienia się:
W leczeniu rzeżączkowego zapalenia gardła konieczne jest wdrożenie antybiotykoterapii. Rodzaj antybiotyku, jego dawkowanie oraz czas trwania kuracji jest zawsze ustalany przez lekarza. Zaleca się tu stosowanie antybiotyków, które eliminują bakterie rzeżączki, czyli:
Biorąc pod uwagę fakt, że rzeżączka gardła często przebiega bezobjawowo, a ryzyko nabycia odporności przez organizm na wyżej wymienione leki jest spore, po zakończeniu leczenia zaleca się ponowne przeprowadzenie testów diagnostycznych, aby upewnić się, że doszło do całkowitego wyleczenia choroby.
Warto również pamiętać o tym, że przechorowanie i wyleczenie rzeżączki gardła nie stanowi zabezpieczenia przed ponowną infekcją. Z tego powodu zaleca się stosowanie prezerwatyw podczas stosunku oralnego lub niedopuszczanie do takiej formy kontaktu, jeżeli nie mamy pewności, czy partner jest zdrowy.
